Ερευνητές στην Ιαπωνία δημιούργησαν κοτομπουκιές στο εργαστήριο με τη βοήθεια μιας συσκευής που μιμείται το κυκλοφορικό σύστημα. Η ομάδα κατάφερε να καλλιεργήσει κομμάτια κοτόπουλου βάρους 11 γραμμαρίων, χρησιμοποιώντας μικροσκοπικές κοίλες ίνες που μεταφέρουν οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά σε μυϊκά κύτταρα κοτόπουλου, τα οποία αιωρούνται μέσα σε μια γέλη (τζελ).
Ο βιοαντιδραστήρας κοίλων ινών ανοίγει το δρόμο για την ανάπτυξη ολόκληρων κομματιών κοτόπουλου, βοδινού, χοιρινού και ψαριού στο εργαστήριο, πιστεύουν οι ερευνητές. Η ίδια τεχνολογία έχει τη δυνατότητα να παράγει και λειτουργικά όργανα.
«Αυτό μοιάζει με ένα μετασχηματιστικό βήμα, είναι μια πραγματικά κομψή λύση», δήλωσε ο Ντέρεκ Στιούαρτ, καθηγητής στο Ινστιτούτο James Hutton στο Dundee στη Σκωτία. «Κατάφεραν να αναπαράγουν ένα μέγεθος και σχήμα που οι καταναλωτές συνδέουν άμεσα με το φαγητό: την κλασική κοτομπουκιά».
Ένα από τα βασικά εμπόδια στην καλλιέργεια κρέατος στο εργαστήριο είναι η αδυναμία επαρκούς τροφοδότησης των κυττάρων στο εσωτερικό του ιστού με οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά. Χωρίς αυτά, τα κύτταρα πεθαίνουν, γι’ αυτό και μέχρι τώρα οι περισσότερες προσπάθειες επικεντρώνονταν σε μικρά τεμάχια, όπως είναι ο κιμάς.
Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ο Σότζι Τακεούτσι, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο, κατασκεύασε έναν βιοαντιδραστήρα που περιέχει ζωντανά κύτταρα μέσα σε γέλη και τα τροφοδοτεί μέσω ημιπερατών ινών με οξυγόνο και θρεπτικά. Έτσι, η ομάδα του κατάφερε να δημιουργήσει ένα κομμάτι κοτόπουλου μήκους 2 εκατοστών και πάχους 1 εκατοστού.
Σύμφωνα με τον Στιούαρτ, το μέλλον του καλλιεργημένου κρέατος μπορεί να περιλαμβάνει ακόμα και εμπλουτισμένα τρόφιμα — όπως κρέας με προσθήκη ψευδαργύρου ή σεληνίου για την ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού.
Αν και το προϊόν παραμένει ακόμη ακριβότερο από το συμβατικό κοτόπουλο, κυρίως λόγω του κόστους υλικών και παραγωγής, ο Τακεούτσι εκτιμά πως με την απαραίτητη χρηματοδότηση, τα καλλιεργημένα κομμάτια κρέατος θα μπορούσαν να φτάσουν στην αγορά μέσα στην επόμενη πενταετία έως δεκαετία. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Trends in Biotechnology.
