«Ο Ανδρέας ήταν άρχοντας αλλά όταν τον έπιαναν τα νεύρα, όποιος ήταν μπροστά αλίμονό του»
Για τη γνωριμία του με τον Παύλο Μπακογιάννη, ο οποίος δολοφονήθηκε έξω από το γραφείο του, τον Ανδρέα Παπανδρέου και τις συζητήσεις που είχαν αλλά και για την απουσία του από την οικογένεια, μίλησε ο πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος.
Μιλώντας αρχικά για τον Παύλο Μπακογιάννη, ο κ. Παπαδόπουλος είπε ότι «είχε γραφείο πάνω από το δικό μου δικηγορικό». Μια ημέρα πριν να δολοφονηθεί από τη «17 Νοέμβρη», οι δύο τους είχαν μια μακρά συνεργασία για ένα νομοσχέδιο που είχαν αναλάβει για θέματα τηλεόρασης: «Καθίσαμε στο προαύλιο μέχρι τις 3 τα ξημερώματα. Μου είπε “θα τα πούμε αύριο, Αλέκο» και ίσως ήμουν από τους τελευταίους που του μίλησαν. Τον σκότωσαν την επομένη ακριβώς έξω από το γραφείο μου έξω από το ασασνέρ»
Όσον αφορά τον Ανδρέα Παπανδρέου, αφού περιέγραψε την πρώτη συνάντηση που είχαν το 1986 όταν ήταν πρόεδρος της ΕΡΤ2, στη συνέχεια είπε σχολίασε «ο Παπανδρέου έβλεπε τις ειδήσεις των 8. Τις ειδήσεις τις έφτιαχνε η Ζαλοκώστα και δεν είχε καμία ευθύνη ο πρόεδρος. Και αυτό συνέβαινε σε όλο το διάστημα που είχε μονοπώλιο η κρατική τηλεόραση»
«Ο Ανδρέας ήταν άρχοντας αλλά όταν τον έπιαναν τα νεύρα, όποιος ήταν μπροστά αλίμονό του» πρόσθεσε περιγράφοντας στη συνέχεια έναν διάλογο που είχαν με αφορμή μια συζήτηση στο οικονομικό επιτελείο της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ για το αν έπρεπε να γίνει υποτίμηση της δραχμής.
«Οι μισοί έλεγαν να κάνουμε υποτίμηση και οι άλλοι μισοί όχι. Με παίρνει ο Παπανδρέου και μου λέει “Αλέκο θέλω να ξέρω ποια είναι η γνώμη σου, να υποτιμήσουμε ή όχι;”. Εγώ του απάντησα “δεν τα ξέρω καλά αυτά αλλά αν θέλετε την άποψή μου, όχι. Τι να την κάνουμε την υποτίμηση; Σε 2-3 μήνες θα χάσουμε τα κέρδη γιατί δεν έχουμε παραγωγή”. Τα γνώριζε αυτά αλλά ζύγιζε ανθρώπους. Η ενημέρωση που του έκανα ήταν 5-10 λεπτά, τα έπιανε. Έτσι ήταν και ο Σημίτης αλλά πιο μεθοδικός».
Ο Αλέκος Παπαδόπουλος περιέγραψε, επίσης, πώς μέσα σε ένα βράδυ γκρίζαραν τα μαλλιά του: «Ήταν μια Μεγάλη Τρίτη προς Μεγάλη Τετάρτη όταν συνέβη κάτι πολύ άσχημο χωρίς να φταίει το ΥΠΟΙΚ αλλά είχε την ευθύνη να βρει τη λύση από ολιγωρίες ενός συστήματος με μακριές ρίζες, ενημερώθηκε τελευταία στιγμή και θα ήταν οδυνηρό να μην βρεθεί λύση γιατί από την 1η του 1994 σύμφωνα με τη συνθήκη του Μάαστριχτ απαγορευόταν η ΤτΕ να κόψει νόμισμα και να καλύψει τα ελλείμματα. Ήταν αδύνατο να βρεθούν τα χρήματα. Όταν γύρισα στο σπίτι μου αργά και κοιμήθηκα 1,5 ώρα και ξύπνησα, για πρώτη φορά τα μαλλιά είχαν γκριζάρει πάρα πολύ».
Όσον αφορά, τέλος, το πώς βίωσε η οικογένειά του την ενασχόληση του με την κεντρική πολιτική σκηνή, ο πρώην υπουργός παραδέχθηκε ότι «τα παιδιά μου μεγάλωσαν με τη μάνα τους. Το βράδυ επέστρεφα 1-2 τα ξημερώματα και τα Σαββατοκύριακα πήγαινα στη Θεσπρωτία».
Περιέγραψε, μάλιστα, ένα περιστατικό όταν η κόρη του πήγαινε στη Β Δημοτικού στη Λεόντειο «και πήγε με τη μητέρα της για να τους πει ο δάσκαλος πώς τα πάει, Κάποια στιγμή γύρισε και είπε της δασκάλας της “έχω κι εγώ μπαμπα»”».
