Έχουν περάσει περισσότερες από δύο εβδομάδες από τη στιγμή που ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ανακοίνωσε πως το Κίεβο συμφωνεί με τους αμερικανικούς όρους, όπως αυτοί διατυπώθηκαν εν μέσω έντασης και πιέσεων στην Ουάσιγκτον, αναφορικά με τη συμφωνία για τις σπάνιες γαίες.

Καμία αμερικανική απάντηση δεν έχει φτάσει μέχρι σήμερα στο ουκρανικό «υπογράφουμε άμεσα, σε οποιοδήποτε μέρος και με οποιαδήποτε σύνθεση αντιπροσωπείας», και παρά και το δεύτερο βήμα από την Ουκρανία, που αποδέχθηκε την αμερικανική πρόταση για εκεχειρία 30 ημερών, δεν έχει υπάρξει κάτι απτό.

Στον αντίποδα, επειδή στη ζωή δεν υπάρχει «κενό», η Ευρώπη φαίνεται πως έχει διατηρήσει την ένταση και τα αντανακλαστικά της και δεν έχει σκοπό να αφήσει και αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη.

Συγκεκριμένα, η Γαλλία και η Αγγλία έχουν αναπτύξει έναν άμεσο και κυρίως αποδοτικό δίαυλο επικοινωνίας και έχουν καταφέρει να οικοδομήσουν -έστω και σε θεωρητικό ακόμη επίπεδο- ένα σχέδιο πολυεπίπεδης στήριξης της Ουκρανίας για το επόμενο διάστημα.

Στη σημερινή τριμερή στο Παρίσι, Μακρόν και Στάρμερ έδωσαν για ακόμη μία φορά ικανοποιητικές διαβεβαιώσεις στον Ζελένσκι πως το Λονδίνο και το Παρίσι έχουν τον τρόπο -και πιθανότατα και την εξουσιοδότηση από την πλειοψηφία της υπόλοιπης Ευρώπης- να επιταχύνουν τις ενέργειες που θα δώσουν ασφάλεια αλλά και πλεονέκτημα, αν υπάρχει τέτοιο, στην Ουκρανία σε μία επικείμενη διαπραγμάτευση ειρήνης με τη Ρωσία.

Οι ΗΠΑ, που εξαρχής έχουν χαρακτηρίσει αμιγώς ευρωπαϊκό «πρόβλημα» τον τριετή πόλεμο στα ανατολικά της Γηραιάς Ηπείρου, φαίνεται πως έχουν «παγώσει» τουλάχιστον στο προσκήνιο τις διαπραγματεύσεις μετά το πρόσφατο δεύτερο -επίσημα- τηλεφώνημα ανάμεσα σε Πούτιν και Τραμπ.

Ο Μάρκο Ρούμπιο έχει μιλήσει, βέβαια, για εξελίξεις το επόμενο διάστημα και ο Ντόναλντ Τραμπ επιμένει πως θα υπάρξει θετική έκβαση, αλλά από τη θεωρία στην πράξη -ειδικά σε ένα τόσο πολύπλοκο και αιματηρό «πρόβλημα»- υπάρχει πάντα μεγάλη απόσταση.

Στο ευρωπαϊκό μπλοκ που στηρίζει τη νέα ουκρανική προσπάθεια, μπορεί να μην έδωσε το παρόν η Γερμανία, αλλά αυτό δεδομένα έχει συμβεί για τυπικούς λόγους.

Ο νέος καγκελάριος της Γερμανίας έχει άλλωστε ξεκαθαρίσει πως ο άξονας Γαλλίας – Γερμανίας – Βρετανίας είναι σταθερός και έχει τον ίδιο προσανατολισμό στο συγκεκριμένο θέμα, χωρίς «ναι μεν, αλλά».

Εγγυήσεις από την Ευρώπη και πίεση προς τις ΗΠΑ

Η Γαλλία και η Βρετανία φαίνεται πως έδωσαν σήμερα το δικό τους σχέδιο στον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αναφορικά με τις εγγυήσεις ασφαλείας που ο Ουκρανός πρόεδρος ζητά — και όπως φαίνεται δεν θα λάβει από την Ουάσιγκτον.

Το Παρίσι και το Λονδίνο ξεκάθαρα πλέον μιλούν για εντατικοποίηση της συνεργασίας σε στρατιωτικό επίπεδο, και οι υπουργοί Άμυνας της Βρετανίας και της Γαλλίας μεταβαίνουν άμεσα στο Κίεβο, προκειμένου να δουν εκ του σύνεγγυς τις ανάγκες του ουκρανικού στρατού και να ενημερώσουν αρμοδίως τις κυβερνήσεις των χωρών τους.

Πάνω σε αυτό το σχέδιο, ο Εμανουέλ Μακρόν και ο Κιρ Στάρμερ επανέλαβαν πως δεν έχουν πρόβλημα να αναπτύξουν και συγκεκριμένο αριθμό των δυνάμεών τους σε στρατηγικά σημεία της Ουκρανίας την επόμενη ημέρα της υπογραφής της ειρηνευτικής συμφωνίας ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία.

Είναι αυτή ακριβώς η κίνηση που ο Λευκός Οίκος δεν μπορεί να ανασχέσει ή να αποδοκιμάσει, καθώς ο ίδιος πίεσε προς αυτή την κατεύθυνση — αλλά παράλληλα του δημιουργεί σήμερα σημαντικά προβλήματα στη διαπραγμάτευση με τη Μόσχα, καθώς το Κρεμλίνο θεωρεί «πρόκληση» ακόμη και τη συζήτηση ενός τέτοιου σεναρίου.

Αν και λεπτομέρειες για τα επόμενα βήματα της στρατηγικής ενίσχυσης της Ουκρανίας δεν έχουν γίνει γνωστές, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως μαζί με τη Γαλλία και τη Βρετανία, στο ίδιο μήκος κύματος -στην ομάδα των «προθύμων»- είναι και η Γερμανία.

Στο πλάνο των Γάλλων και των Βρετανών θα πρέπει να υπολογίζεται πως θα υπάρχει ενίσχυση και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς ένα σημαντικό κομμάτι του προγράμματος «ReArm Europe» περιλαμβάνει σχετική χρηματοδότηση.

Σε κάθε περίπτωση, το «μπαλάκι» που οι ΗΠΑ πέταξαν στις αρχές του μήνα στη Μόσχα έχει επιστραφεί στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, καθώς η Ευρώπη  -που βρίσκεται στη μέση- αποφάσισε αυτή τη φορά να το αφήσει να περάσει.

Ο Τραμπ πρέπει να βρει τον τρόπο να κάμψει τις ρωσικές ενστάσεις και τη διπλωματική άμυνα που ο Πούτιν παίζει, και να καταφέρει, χωρίς χρονοτριβή, να δώσει ένα κάποιο αποτέλεσμα που να περιλαμβάνει -αν όχι ρωσική υποχώρηση- ρωσική δέσμευση ουσίας.

Το «τόπο στα νιάτα» του Ζελένσκι και η νέα στρατηγική

Εντύπωση προκάλεσε μία συγκεκριμένη ατάκα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι από το Προεδρικό Μέγαρο στο Παρίσι. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας σημείωσε με νόημα πως η Ουκρανία -και ο ίδιος προσωπικά- θα πρέπει να είναι η επιλογή της επόμενης ημέρας από ολόκληρη τη Δύση στην Ανατολική Ευρώπη, και όχι η Ρωσία.

Θέλοντας να δώσει έμφαση στα λεγόμενά του, ο Ζελένσκι τόνισε πως «ο Πούτιν θα πεθάνει, εγώ είμαι νέος», δημιουργώντας αρχικά αρκετά ερωτηματικά για το αν η μετάφραση που δόθηκε ήταν πιστή ή αν ο πρόεδρος της Ουκρανίας εννοούσε κάτι διαφορετικό.

Ο Ζελένσκι, παίζοντας το «χαρτί» της καλυμμένης πρόκλησης, επιχείρησε για πρώτη φορά να χρησιμοποιήσει ένα «παραδοσιακό» όπλο του Πούτιν εναντίον του.

Ο Ρώσος πρόεδρος, ο οποίος στο διάγγελμά του την ώρα της έναρξης της ρωσικής εισβολής στα ουκρανικά εδάφη το 2022 μιλούσε για «αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας» και έχει πολλάκις -ο ίδιος και το περιβάλλον του- χαρακτηρίσει τον πρόεδρο της Ουκρανίας από ναρκομανή μέχρι πράκτορα, σήμερα δέχθηκε για πρώτη φορά μία «βολή» από το αντίπαλο στρατόπεδο.

Ο Ζελένσκι, μιλώντας με αυτόν τον τόνο και κυρίως χρησιμοποιώντας τις συγκεκριμένες λέξεις, έκανε μεν αναφορά στην ηλικία του προέδρου της Ρωσίας, αλλά δεν αναδιατύπωσε και δεν αποσαφήνισε τίποτε, αφήνοντας ανοιχτά ακόμη και τα πιο ακραία σενάρια.