«Η υπόθεση μοιάζει με Λερναία Ύδρα» είπε ο πραγματογνώμονας συγγενών των θυμάτων, Βασίλης Κοκοτσάκης, σε εκδήλωση για τα Τέμπη στο Ηράκλειο και αποκάλυψε επίσης τα τελευταία λόγια της Φραντζέσκας, του Δημήτρη και της Μάρθης όπως καταγράφηκαν στα ηχητικά.

Ο κ. Κοκοτσάκης επέμεινε ότι είναι τόσες οι παραλείψεις και τόσοι οι προβοκάτορες στην υπόθεση για τα Τέμπη, που «τη στιγμή που λέμε Δόξα σοι ο Θεός, ξαναφωνάζουμε… βοήθα Παναγιά» και μοιράστηκε με τους συνομιλητές του Παύλο Ασλανίδη και Μαρία Καρυστιανού τις τελευταίες στιγμές των παιδιών τους που εγκλωβίστηκαν στο φλεγόμενο βαγόνι.

Σε έντονη συναισθηματικά ατμόσφαιρα ο Βασίλης Κοκοτσάκης, απευθυνόμενος στον Παύλο Ασλανίδη, αναφέρθηκε για πρώτη φορά δημόσια στον γιο του, Δημήτρη Ασλανίδη, αποκαλύπτοντας την αυταπάρνησή του στα τελευταία λεπτά πριν την τραγωδία.

«Φίλε Παύλο μου, είναι δύσκολο… θέλω καιρό να σου το πω, δεν ξέρω αν σε ανακουφίζει αυτό… ήταν πολύ γενναίο αυτό που έκανε ο Δημήτρης, γιατί για τον Δημήτρη σου μιλάμε», είπε ο κ. Κοκοτσάκης, και περιέγραψε τους τελευταίους διαλόγους:

Οι διάλογοι

«»Βοήθεια, βοήθεια. Ρε Δημήτρη κάνε κάτι”, φώναζε εγκλωβισμένη και ακινητοποιημένη η Φραντζέσκα, βλέποντας τεράστιες φλόγες να κατασπαράζουν ανθρώπους και αντικείμενα κοντά της.

Ακούστε φίλοι μου, ο Παύλος είναι δίπλα μου, ξέρω πώς περνάει αυτή την ώρα. Το κουβέντιασα μαζί του, αλλά θα τολμήσω να το κάνω (…). Ο Δημήτρης ζούσε κι αυτός τον ίδια κίνδυνο και την ίδια τραγωδία. Κι όμως αγνόησε τον εαυτό του, άκουσε το κάλεσμα της Φραντζέσκας, δεν έφυγε να ψάξει τρόπο να σωθεί και προσέτρεξε δύο φορές, αγνοώντας τον κίνδυνο γιατί σίγουρα είχε την αντίληψη το τι του συνέβαινε.

Δεν προσπάθησε καν να σωθεί, αλλά να σώσει… ναι φίλοι μου αυτό έκανε. Σ’ αυτές τις στιγμές παράδειγμα για όλους μας είναι. Προσπάθεια να σώσει…[…]

«Μαρία ήρθε η ώρα να σου το πω πρώτη φορά και συγχώρεσέ με αν άργησα. Η Μάρθη τo άκουσε και προσπάθησε να απαντήσει»

“Μην κουνιέσαι, σε παρακαλώ”, λέει και προσπαθεί να βοηθήσει την εγκλωβισμένη αλλά χωρίς τραυματισμό Φραντζέσκα, δίδοντας σε μας που το ακούμε, μάθημα αλτρουισμού και ηρωισμού σε αυτές τις τραγικές και εφιαλτικές συνθήκες, αγνοώντας τον κίνδυνο για την ζωή του, που τελικά τον βρήκε πάνω στην προσπάθεια διότι μας έφυγε πρώτος… Αφού η φωνή του ξαφνικά χάνεται.

“Έχω ελάχιστο οξυγόνο”, ξαναλέει η εγκλωβισμένη Φραντζέσκα και αυτό ξεδιπλώνει και ξεδιαλύνει τον γρίφο για εμάς τους ερευνητές, ξετυλίγοντας κάτω από τις δραματικές συνθήκες το κουβάρι της αποκάλυψης.

Ναι φίλοι μου κάτω από αυτές τις συνθήκες με τον ποσοτικό προσδιορισμό του οξυγόνου που μας έκανε η Φραντζέσκα, προσδιορίζει και το αίτιο της έλλειψης οξυγόνου, που δεν είναι άλλο από τις συνεχείς βίαιες αναζωπυρώσεις καύσης λιμναζόντων οργανικών διαλυτών, που ήταν ακριβώς κάτω και δίπλα από το σημείο που είχαν εγκλωβιστεί. Οργανικοί διαλύτες, καύσιμα δηλαδή που δεν είχαν κανένα λόγο να βρίσκονται εκεί αφού τα τρένα ήταν ηλεκτρικά.

Όταν πιά αποκαμωμένη και απογοητευμένη, και αφού είδε την προσπάθεια του Δημήτρη να την βοηθήσει να αποτυγχάνει και να χάνει και ο ίδιος την ζωή του, βλέποντας τις φλόγες να πλησιάζουν, τις φωνές των άλλων εγκλωβισμένων να λιγοστεύουν σιγά σιγά και αφού ακούει αλλά δεν βλέπει την φίλη της Μάρθη, καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει σωτηρία γιατί όλοι γύρω της χάνονται.

“Θα πεθάνουμε” αναφωνεί… συνειδοποιώντας πλήρως την κατάσταση. Δεν λέει “θα πεθάνω”, αλλά “θα πεθάνουμε”. Δεν μίλησε για τον εαυτό της, αλλά έκανε διαπίστωση για όλους, λίγο πριν πει το “Μάρθη σ’ αγαπώ. Μ’ ακούς;”

Και απαιτεί να την ακούσει, μάθημα αγάπης και αποχαιρετισμού στην φίλη της. Αυτό είχε ανάγκη εκείνη την ώρα και είναι ένα μάθημα για όλους μας».

Μαρία στο λέω για πρώτη φορά

Σε αυτό το σημείο ο κ. Κοκοτσάκης απευθύνεται στη Μαρία Καρυστιανού αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά ότι η κόρη της Μάρθη κατάφερε να απαντήσει στη φίλη της.

«Μαρία (σ.σ απευθυνόμενος στη Μαρία Καρυστιανού) ήρθε η ώρα να σου το πω πρώτη φορά και συγχώρεσέ με αν άργησα. Η Μάρθη τo άκουσε και προσπάθησε να απαντήσει.

Όλοι στην τεχνική ομάδα όταν το ακούσαμε μέσα από μηχανήματα υψηλής επεξεργασίας, κοιτάζαμε αμήχανοι ο ένας τον άλλο και ευχηθήκαμε να άκουσε και η Φραντζέσκα την απάντηση της Μάρθης, γιατί αυτό είχε ανάγκη εκείνη την ώρα».

Τα μηνύματα αυτά, όπως τα χαρακτήρισε ο κ. Κοκοτσάκης, βοήθησαν τους πραγματογνώμονες να ξετυλίξουν το κουβάρι της ύπαρξης χημικών στην τραγωδία, σημείωσε ο ίδιος που έκανε λόγο για δολοφονία και όχι για δυστύχημα καθώς υπήρξαν «συντονισμένες παραλείψεις, καταστροφή στοιχείων και απόπειρα παραπλάνησης της κοινής γνώμης».

Η ομιλία του Βασίλη Κοκοτσάκη