Η FAZ παραδέχεται κυνικά ωστόσο, ότι τα μέσα αντίδρασης των Ευρωπαίων απέναντι σε έναν τόσο «σημαντικό εταίρο» είναι περιορισμένα
Έντονες αντιδράσεις και καταδίκες από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου στη Γερμανία, που μιλά για ένα «βάναυσο πλήγμα στη δημοκρατία» και ανάλογες αναφορές από τον Τύπο προκαλεί η είδηση για την πραξικοπηματική σύλληψη του δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου. «Ο Ερντογάν κηδεύει την τουρκική δημοκρατία» επισημαίνει σε σχόλιό της η Süddeutsche Zeitung.
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει χαρακτηριστικά: «Δεν ήταν τυχαίο ότι η σύλληψη έμοιαζε με πραξικόπημα. Μαζική ανάπτυξη δυνάμεων ασφαλείας, οδοφράγματα παντού, απαγορεύσεις συγκεντρώσεων, οχυρωμένοι σταθμοί του μετρό. Επιπλέον, δίκτυα όπως το X και το YouTube μπλοκαρίστηκαν. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν γνωρίζει εδώ και καιρό ότι ο δημοφιλής δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για τη διασφάλιση της παντοδυναμίας του. Με το χάρισμά του, ο Ιμάμογλου όχι μόνο καταφέρνει να ενώσει πίσω του πλατιά τμήματα του πληθυσμού, αλλά έχει γίνει η οθόνη προβολής για αυτό που λείπει σε πολλούς Τούρκους, μετά από δύο και πλέον δεκαετίες διακυβέρνησης του Ερντογάν: μια ορθολογική, αξιόπιστη και ανοιχτή πολιτική».
Ο «απαραίτητος εταίρος» των Ευρωπαίων, Ερντογάν
Η εφημερίδα κυνικά παραδέχεται ωστόσο, ότι τα μέσα αντίδρασης των Ευρωπαίων απέναντι σε έναν τόσο «σημαντικό εταίρο» είναι περιορισμένα. «Το Βερολίνο δεν μπορεί να κάνει τίποτα περισσότερο από κάποιες εκκλήσεις εναντίον αυτής της «απόπειρας πραξικοπήματος σε ένα κράτος του ΝΑΤΟ», όπως την αποκαλεί η αντιπολίτευση.
Ο πανούργος πολιτικός της εξουσίας, Ερντογάν, έχει τοποθετηθεί ως απαραίτητος «εταίρος» σε πολλές από τις βασικές συγκρούσεις της εποχής μας (προσφυγικό, Συρία, Ουκρανία κ.λπ.). Η επιβολή τιμωρητικών μέτρων εναντίον του θα καθησυχάσει ίσως τη Δύση στην αναπαυτική ασφάλεια ότι βρίσκεται στη σωστή πλευρά. Αλλά στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες γνωρίζουν πολύ καλά πόσο σημαντικές είναι οι καλές σχέσεις συνεργασίας με την Άγκυρα σε αυτούς τους καιρούς».
Η εφημερίδα καταλήγει λέγοντας ότι αυτή τη μάχη θα την κρίνουν τελικά οι ίδιοι οι Τούρκοι, επισημαίνοντας ότι παρά τις διώξεις και τις απειλές, η τουρκική αντιπολίτευση αντέχει και δεν έχει ακόμη πει την τελευταία της λέξη.
