Σειρά ερωτημάτων θέτουν τα ΝΕΑ στο ρεπορτάζ του Βασίλη Λαμπρόπουλου στο σημερινό τους φύλλο:
Γιατί το εμπορικό τρένο καθυστέρησε μισή ώρα να ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη για το μοιραίο δρομολόγιο, μια αργοπορία που εάν δεν υπήρχε δεν θα σημειωνόταν η σιδηροδρομική τραγωδία;
Τι συνέβη με την περίεργη «βλάβη της τελευταίας στιγμής» σε μία από τις δύο μηχανές του, για την οποία αποφεύγουν να μιλήσουν κρίσιμοι μάρτυρες και η οποία δεν εξετάστηκε περαιτέρω από τις δικαστικές Αρχές της Λάρισας;
Μπορεί αυτή η βλάβη και η καθυστέρηση να σχετίζονται με τις αναφορές συγγενών των θυμάτων ότι στο άδειο κόκπιτ (χώρος μερικών τετραγωνικών όπου κάθονται οι μηχανοδηγοί) μιας από τις δύο αυτές μηχανές πιθανόν να κρυβόταν το ύποπτο «εκρηκτικό» φορτίο που προκάλεσε τη φονική πυρόσφαιρα;
Η απάντηση στα τρία αυτά ερωτήματα και τα στοιχεία που αποκαλύπτει η εφημερίδα ίσως δημιουργούν νέα δεδομένα και διευρύνουν τα τεράστια ερωτήματα για άγνωστες παραμέτρους της τραγωδίας των Τεμπών.
Στις 17 Ιουνίου 2024 – περίπου 15 μήνες μετά τη σύγκρουση των τρένων! – είχε κληθεί να καταθέσει στον εφέτη – ανακριτή της Λάρισας ο 35χρονος σταθμάρχης του εμπορευματικού σταθμού Θεσσαλονίκης, απ΄ όπου είχε ξεκινήσει η εμπορική αμαξοστοιχία. Τότε, ο δικαστικός λειτουργός έθεσε μια κρίσιμη και… ξεχασμένη ερώτηση στον μάρτυρα: «Με βάση το πρόγραμμα της 28ης Φεβρουαρίου 2023, η εμπορική 63503, αυτή δηλαδή που συγκρούστηκε με την Intercity 62 στα Τέμπη, ήταν προγραμματισμένη να αναχωρήσει στις 21.15, ενώ βάσει των βιβλίων του σταθμού αναχώρησε στις 21.40. Πώς εξηγείται αυτή η καθυστέρηση;». Ο σταθμάρχης του εμπορευματικού σταθμού απάντησε ότι «άργησαν να έλθουν οι ηλεκτράμαξες για να γίνει ζεύξη των μηχανών, γιατί είχε βλάβη μία από τις ηλεκτράμαξες που ήταν προγραμματισμένη να ταξιδέψει. Αυτή είναι η προφορική ενημέρωση που είχα από τον σταθμάρχη του προηγούμενου σταθμού – ΤΧ5 (σ.σ.: εκεί δηλαδή που βρίσκονται οι μηχανές). Η ώρα αναχώρησης της αμαξοστοιχίας είναι 21.40, όπως έχω αναγράψει εγώ στο βιβλίο καθυστερήσεων του εμπορευματικού σταθμού Θεσσαλονίκης».
Δεν θα γινόταν η σύγκρουση
Σημειώνεται ότι αν δεν υπήρχε αυτή η καθυστέρηση των 25 λεπτών η εμπορική αμαξοστοιχία θα είχε περάσει από τη θέση Ευαγγελισμός αλλά και από τον σταθμό της Λάρισας πολύ πριν φτάσει εκεί η Intercity 62 και δεν θα γινόταν η σύγκρουση! Ομως σε αυτή την κρίσιμη αργοπορία λόγω της «βλάβης» δεν υπήρξε καμιά περαιτέρω έρευνα, ούτε υποβλήθηκαν σχετικές ερωτήσεις σε οποιονδήποτε μάρτυρα.
Επιπλέον παρατηρείται ότι ο αρμόδιος δικαστικός λειτουργός δεν εστίασε το ενδιαφέρον του σε μια κατάθεση που είχε δώσει, νωρίτερα, στις 3 Απριλίου 2024, ο κύριος ελεγκτής της εμπορικής αμαξοστοιχίας, ο οποίος ανέφερε σε σχετική ερώτηση ότι «δεν υπέπεσε κάποια βλάβη στην αντίληψή μου»! Πρόκειται για τον ίδιο ελεγκτή της Hellenic Train που, όπως είχε ήδη αποκαλυφθεί, σε δύο καταθέσεις που είχε δώσει το 2023 και το 2024, είχε υποστηρίξει ότι είχε ολοκληρώσει τον έλεγχο της εμπορικής αμαξοστοιχίας μέχρι τις 20.30 το μοιραίο βράδυ και στη συνέχεια συνέταξε ένα έγγραφο στο οποίο αναγράφεται πως ο έλεγχος της εμπορικής αμαξοστοιχίας ολοκληρώθηκε στις 21.00 και ότι αμέσως αναχώρησε. Καταθέτοντας, επί λέξει, «τότε είδα την εμπορική αμαξοστοιχία να αναχωρεί από μπροστά μου». Ωστόσο, σε ένα άλλο έγγραφο εκείνης της ημέρας φαίνεται πως το συγκεκριμένο τρένο μπήκε για έλεγχο στον εμπορευματικό σταθμό στις 21.05 ως τις 21.45, όταν τελικώς ξεκίνησε με την προαναφερόμενη καθοριστική καθυστέρηση. Χωρίς ο δικαστικός λειτουργός να ελέγξει το εν λόγω στέλεχος της Hellenic Train γιατί υποστηρίζει κάτι που το διαψεύδουν και τα παραστατικά αλλά και οι καταθέσεις συναδέλφων του. Οπως και γιατί τελικώς άργησε πραγματικά να αναχωρήσει η αμαξοστοιχία. Σαν να υπήρχε δηλαδή, σύμφωνα με νομικούς που διερευνούν την τραγωδία, μια «μεθόδευση – χωρίς να ερευνηθεί – ώστε να αποκρυβεί γιατί καθυστέρησε να φύγει το εμπορικό τρένο».
Τα ερωτήματα μεγεθύνονται ύστερα και από τη διαπίστωση ότι το αναφερόμενο εύφλεκτο φορτίο – το οποίο, σύμφωνα με διεθνή ερευνητικά κέντρα, υπολογιζόταν ότι βρισκόταν στην εμπρός δεξιά άκρη του τρίτου βαγονιού της εμπορικής αμαξοστοιχίας – δεν αποδείχθηκε ότι ήταν τελικώς σε αυτό το σημείο, καθώς φαίνεται πως μετέφερε σιδερένια ελάσματα με βάση τα σχετικά ευκρινή βίντεο από την περιοχή Ραψάνης – Πλαταμώνα που παρουσιάστηκαν πρόσφατα.
Προ μερικών ημερών, λοιπόν, ο δικηγόρος και πατέρας ενός εκ των θυμάτων Αντώνης Ψαρόπουλος (ο οποίος ζητούσε συνεχώς από τον εφέτη – ανακριτή να ερευνηθεί τι συνέβαινε στον εμπορευματικό σταθμό Θεσσαλονίκης) διατύπωσε την άποψη ότι «ίσως τα εύφλεκτα υλικά δεν ήταν σε εμφανές “ανοικτό” σημείο στην άκρη του βαγονιού με τις λαμαρίνες αλλά στο άδειο κόκπιτ της δεύτερης μηχανής που προηγείτο του βαγονιού με τις λαμαρίνες». Σε απόσταση δηλαδή ίσως μικρότερη του ενός – δύο μέτρων από το υπολογιζόμενο σημείο της έκρηξης, όπως κατέγραψαν στις εκθέσεις τους διεθνή ερευνητικά κέντρα.
Σημειώνεται ότι οι μηχανοδηγοί – που δυστυχώς σκοτώθηκαν ακαριαία – κάθονταν προφανώς στο μπροστά κόκπιτ της πρώτης μηχανής. Κύριο ζητούμενο πλέον είναι εάν αυτή η δεύτερη μηχανή, η οποία επίσης καταστράφηκε ολοσχερώς από τη σύγκρουση και τη φωτιά που ακολούθησε και για την οποία διατυπώνονται οι υπόνοιες ότι ίσως μετέφερε ύποπτο φορτίο, είναι η ίδια που είχε τη «μυστηριώδη βλάβη» και βέβαια αν υπήρχε κάποιος άλλος λόγος για αυτή τη μοιραία αργοπορία που δεν αποκλείεται ότι μπορεί να σχετίζεται με το «πύρινο μανιτάρι» των Τεμπών…
