Επιστημονικές μελέτες υποδεικνύουν ότι το στρες μπορεί να είναι βασικός παράγοντας απώλειας όρασης, έχοντας διπλό αντίκτυπο: ως αιτία, αλλά και ως συνέπεια αυτού του προβλήματος. Όταν ένα άτομο χάνει την όρασή του, συχνά βιώνει υψηλά επίπεδα ψυχικού στρες, το οποίο μπορεί να σχετίζεται με κατάθλιψη και κοινωνική απομόνωση.
Επιστήμονες, στο Ινστιτούτο Ιατρικής Ψυχολογίας στη Γερμανία, τονίζουν ότι το χρόνιο στρες μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης στο σώμα, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά το νευρικό και το αγγειακό σύστημα. Αυτή η επίδραση έχει επιβλαβείς συνέπειες στην υγεία των ματιών και μπορεί να προκαλέσει ακόμη και πλήρη απώλεια της όρασης.
Το συμπέρασμα των ερευνητών είναι ότι το άγχος μπορεί όχι μόνο να είναι συνέπεια της απώλειας όρασης, αλλά επίσης μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση των ματιών. Προτείνουν ότι, μέσω τεχνικών διαχείρισης του άγχους, διαλογισμού και ψυχολογικής συμβουλευτικής, τα άτομα μπορούν να βελτιώσουν την όρασή τους και ακόμη και να την αποκαταστήσουν σε ορισμένες περιπτώσεις. Επίσης, οι γιατροί θα πρέπει να προωθούν μια θετική και αισιόδοξη στάση σε ασθενείς με προβλήματα όρασης.
Μια άλλη ανησυχητική πτυχή είναι η προειδοποίηση των γιατρών ότι η απώλεια όρασης μπορεί να δημιουργήσει φόβο και άγχος στους ασθενείς, επιδεινώνοντας την ψυχική τους κατάσταση. Αυτός ο φόβος μπορεί να εντείνει τις αρνητικές επιπτώσεις του στρες, επιδεινώνοντας την κατάσταση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα προβλήματα στα μάτια που προκαλούνται από το άγχος είναι προσωρινά και εξαφανίζονται με το πέρασμα των αγχωτικών καταστάσεων.
Ωστόσο, εάν τα συμπτώματα επιμένουν, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε έναν ειδικό οφθαλμίατρο για σωστή διάγνωση και θεραπεία.
