O διαβήτης είναι μια μεταβολική πάθηση που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, παρουσιάζοντας συχνά σιωπηλά σημεία ή συμπτώματα που μπορεί να περάσουν απαρατήρητα. Ένα από αυτά τα απροσδόκητα σημάδια μπορεί να σχετίζεται με τον ώμο. Ο πόνος, η δυσκαμψία ή οι περιορισμοί στην κίνηση σε αυτή την άρθρωση μπορεί να είναι προειδοποιητικό σημάδι διαβήτη, υποδεικνύοντας επιπλοκές που σχετίζονται με ανεπαρκή έλεγχο του σακχάρου στο αίμα.

Μια πάθηση που συχνά σχετίζεται με τον διαβήτη είναι η συγκολλητική καψουλίτιδα, πιο γνωστή ως «παγωμένος ώμος». Χαρακτηρίζεται από φλεγμονή και σκλήρυνση της κάψουλας που περιβάλλει την άρθρωση του ώμου, δυσκολεύοντας την κίνηση και προκαλώντας έντονο πόνο.

Μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα με διαβήτη είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν αυτή την πάθηση λόγω αλλαγών στους ιστούς που προκαλούνται από υψηλά επίπεδα γλυκόζης.

Τόσο ο διαβήτης τύπου 1 όσο και ο διαβήτης τύπου 2 σχετίζονται με αυτήν την επιπλοκή.

Όταν τα επίπεδα γλυκόζης παραμένουν υψηλά για μεγάλα χρονικά διαστήματα, εμφανίζεται πρωτεϊνική γλυκοζυλίωση, μια διαδικασία που οδηγεί σε ακαμψία των ιστών και μπορεί να προκαλέσει κολλητική καψουλίτιδα.

Γιατί ο διαβήτης προκαλεί πόνο και δυσκαμψία στον ώμο;

Η συνεχής παρουσία υψηλών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα μπορεί να προκαλέσει μείωση της ελαστικότητας των αρθρικών ιστών, καθιστώντας τους πιο ευαίσθητους σε φλεγμονές και ανώμαλη επούλωση.

Επιπλέον, η περίσσεια γλυκόζης μπορεί να συσσωρευτεί στο κολλαγόνο των αρθρώσεων, μειώνοντας την ευκαμψία τους.

Άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη κολλητικής καψουλίτιδας σε διαβητικούς περιλαμβάνουν:

• Διαβητική νευροπάθεια: η επιδείνωση των νεύρων μπορεί να επηρεάσει την αντίληψη του πόνου και να οδηγήσει σε μειωμένη κινητικότητα των αρθρώσεων.
• Χρόνια φλεγμονή: Ο διαβήτης σχετίζεται με μια συστηματική φλεγμονώδη κατάσταση, η οποία μπορεί να επηρεάσει τις αρθρώσεις, συμπεριλαμβανομένου του ώμου.
• Μειωμένη ροή αίματος: κυκλοφορικά προβλήματα που είναι κοινά στους διαβητικούς μπορεί να μειώσουν την παροχή θρεπτικών συστατικών στις αρθρώσεις, επιδεινώνοντας τη δυσκαμψία.

Η θεραπεία της κολλητικής καψουλίτιδας μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή και συνεδρίες φυσικοθεραπείας. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.