Τα αποτελέσματα έρευνας, στην οποία συμμετείχαν 2.560 μη επαγγελματίες οδηγοί υπό την επίβλεψη του ομότιμου καθηγητή Εργοφυσιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και πρώην προέδρου του Εθνικού Κέντρου «Η Άσκηση είναι Φάρμακο-Ελλάς» Γιάννη Κουτεντάκη, έδειξαν ότι το 82% των συμμετεχόντων χρησιμοποιούν το ιδιωτικό τους αυτοκίνητο για αποστάσεις (με επιστροφή) μικρότερες των τεσσάρων χιλιομέτρων, και μόνο το 18% για μεγαλύτερες διαδρομές. Τα πιο πάνω επιβεβαιώνει, όπως δηλώνει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Κουτεντάκης, πρόσφατο πόρισμα της EUROSTAT (19-7-2024) σύμφωνα με το οποίο οι Έλληνες χρησιμοποιούν το αυτοκίνητό τους για αρκετά μικρότερες αποστάσεις σε σχέση με τους οδηγούς των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

«Το σημαντικότερο επακόλουθο της ξεχωριστής αγάπης που δείχνουν οι Έλληνες για το αυτοκίνητο είναι η εκούσια υποβάθμιση της υγείας των οδηγών, λόγω της επικράτησης ενός καθιστικού τρόπου ζωής και της συνακόλουθης σωματικής αδράνειας. Κάθε χρόνο πεθαίνουν περίπου 6 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως από αιτίες που συνδέονται με τη σωματική αδράνεια, όπως αδύναμο μυοσκελετικό σύστημα, χρόνια νοσήματα (καρδιοαγγειακά, διάφοροι τύποι καρκίνου, μεταβολικό σύνδρομο, κ.α.), καθώς και από την μείωση των δεξιοτήτων μνήμης ή νοητικών διαταραχών. Αντίθετα, προκρίνοντας το περπάτημα αντί για τα 4 χιλιόμετρα οδήγησης (τα 4 χιλιόμετρα αντιστοιχούν με περίπου 5.000 βήματα ήπιου βαδίσματος 45-50 λεπτών), πραγματοποιούμε το σύνολο σχεδόν των βημάτων που απαιτούνται ημερησίως προκειμένου να διατηρηθεί, ή και να βελτιωθεί, η σωματική και νοητική υγεία μας» τονίζει επίσης ο ομότιμος καθηγητής.

O ίδιος προσθέτει: «Με τις εκτιμήσεις του συνολικού κόστους της σωματικής αδράνειας στην Ελλάδα να ξεπερνούν το 1 δισ. ετησίως, γίνεται κατανοητό ότι εάν περπατήσουμε αντί να οδηγήσουμε ιδιαίτερα μικρές αποστάσεις, θα δημιουργηθούν σημαντικά οικονομικά οφέλη τόσο για τους ίδιους τους πολίτες όσο και για το ΕΣΥ. Έχει βρεθεί, για παράδειγμα, ότι (το ανέξοδο) περπάτημα περίπου 4 χιλιομέτρων ημερησίως, είναι 1,5 φορές πιο αποτελεσματικό από οποιαδήποτε (οικονομικά απαιτητική) φαρμακευτική ή γνωστική συμπεριφορική θεραπεία στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης και του άγχους, ενώ μπορεί να μειώσει μέχρι και 30% τον κίνδυνο προσβολής από δαπανηρών στη διαχείρισή τους ασθενειών, όπως καρκίνοι και καρδιαγγειακά νοσήματα. Στα πιο πάνω να προστεθεί και το γεγονός ότι ο καθιστικός τρόπος ζωής συνήθως συνδέεται με συναισθηματικές υπερφαγίες και κατανάλωση ανθυγιεινών παρασκευασμάτων, με οτιδήποτε αυτό σημαίνει για την ατομική υγεία, την οικονομική και κοινωνική ευεξία γενικότερα».

«Όμως, και το περιβάλλον θα ωφεληθεί από την επιλογή του βαδίσματος αντί του αυτοκινήτου. Τα 4 χιλιόμετρα οδήγησης ενός μέσου οχήματος παράγουν τόσο διοξείδιο του άνθρακα όσο ένας ενήλικας αναπνέοντας για περίπου 30 ώρες, ή περίπου 280 κιλά ετησίως όταν χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο μόνο για 250 ημέρες. Εάν λάβουμε υπόψη ότι στη χώρα μας κυκλοφορούν περίπου 5,5 εκατομμύρια επιβατικά αυτοκίνητα, τότε καταλήγουμε στο ότι τα εν πολλοίς αχρείαστα 4 χιλιόμετρα οδήγησης μπορεί δυνητικά να συμβάλλουν στην παραγωγή 1,5 εκατομμυρίου τόνων διοξειδίου του άνθρακα, που αποτελεί ένα από τα κύρια αέρια θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα».

«Τέλος, με το 70-80% των τροχαίων ατυχημάτων να συμβαίνουν σε αστικές περιοχές της χώρας με ένα κόστος που ξεπερνά τα 5,3 δισ. ευρώ ετησίως, καταντά την οδήγηση μικρών αποστάσεων σε πολυσύχναστες περιοχές μία άκρως επικίνδυνη και πολυέξοδη διαδικασία, σε σχέση με το φτηνό, ευχάριστο και σίγουρο για τα αποτελέσματα περπάτημα» καταλήγει τονίζοντας ο Γιάννης Κουτεντάκης.