Σε εξέλιξη είναι οι συζητήσεις για την αναμόρφωση του Κληρονομικού Δικαίου, με την επιτροπή που έχει συσταθεί από το Υπουργείο Δικαιοσύνης να διερευνά όλες τις πτυχές του κλάδου, ο οποίος είναι από τους πλέον περίπλοκους του Αστικού Δικαίου.
Το βιβλίο του Αστικού Κώδικα περιλαμβάνει περίπου 300 σελίδες και χρονολογείται από το 1946.
«Δεν ερχόμαστε να ανατρέψουμε το καθεστώς, αλλά να θεραπεύσουμε και να βοηθήσουμε να λυθούν τα όποια προβλήματα», υπογραμμίζει μέλος της επιτροπής που μίλησε στον «Ελεύθερο Τύπο», οι εργασίες της οποίας βρίσκονται ακόμη σε πρώιμο στάδιο.
Η βασικότερη αλλαγή που αναμένεται να εφαρμοσθεί, αφορά το ζήτημα των κληρονομικών συμβάσεων. Δηλαδή, η δυνατότητα να συνεννοείται κάθε πολίτης με τους κληρονόμους του για το μερίδιο που θα λάβει ο καθένας από την κληρονομιά και αφού συμφωνήσουν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, να υπογράφουν όλοι μαζί μία σύμβαση, που θα επικυρώνει νομικά το μοίρασμα της περιουσίας.
Αυτήν τη στιγμή, οι κληρονομικές συμβάσεις δεν προβλέπονται από το ισχύον Κληρονομικό Δίκαιο και η θεσμοθέτηση αυτών, με κάποιον τρόπο, φαντάζει τώρα ως τη μεγάλη καινοτομία που έρχεται.
Τα πλεονεκτήματα είναι πολλαπλά, αφού με μία συμφωνία αποφεύγεται οιαδήποτε σύγκρουση μεταξύ των κληρονόμων σχετικά με τον διαμοιρασμό της περιουσίας, ενώ, αποκλείεται και το ενδεχόμενο να προκύψουν ασάφειες. Παράλληλα, διευκολύνεται και η διάθεση άυλων αντικειμένων, όπως φερειπείν τα πνευματικά δικαιώματα.
Φυσικά, υπάρχει και ο αντίλογος, όπως π.χ. ότι η βούληση του διαθέτη μπορεί να αλλάξει. Με μία διαθήκη αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα, μπορεί να γράψει κάποιος νέα, η οποία αυτόματα καταργεί την προηγούμενη.
Με μία σύμβαση, ωστόσο, «γεννάται» το ερώτημα πώς αυτό μπορεί να συμβεί, εάν όλοι οι κληρονόμοι έχουν υπογράψει και δεσμεύονται για το κομμάτι της περιουσίας που θα λάβουν. Σε άλλα κράτη, όπως η Μεγάλη Βρετανία ή οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου οι κληρονομικές συμβάσεις ισχύουν εδώ και δεκαετίες. υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες που περιλαμβάνονται στον νόμο. Η επιτροπή εξετάζει το μοντέλο του γερμανικού Κληρονομικού Δικαίου, ως αυτό που μπορεί να «κουμπώσει» καλύτερα με το δικό μας νομικό σύστημα.
