Μια μελέτη αποκαλύπτει ότι η μοναξιά επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και μιλάμε, ιδίως για πολιτιστικά θέματα, γράφει σε άρθρο της στο Psychologies.com, η Isabelle Thibaud.

Η μοναξιά δεν είναι απλώς ένα αίσθημα κενού: αλλάζει βαθιά τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο αντιλαμβάνεται τον κόσμο και αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Communications Psychology αναδεικνύει το γεγονός ότι τα μοναχικά άτομα σκέφτονται και εκφράζονται διαφορετικά όταν συζητούν για κοινά πολιτιστικά θέματα, όπως οι διασημότητες.

Αυτές οι διαφορές, αν και ανεπαίσθητες, αντανακλούν μια απόκλιση από τα κοινωνικά πρότυπα που θα μπορούσε να ενισχύσει την απομόνωσή τους.

Μια μοναδική αντίληψη που επηρεάζεται από τη μοναξιά

Η μοναξιά, που ορίζεται ως το αίσθημα της έλλειψης ουσιαστικών κοινωνικών σχέσεων, δεν συνδέεται μόνο με την έλλειψη επαφών. Αλλάζει επίσης τις νοητικές αναπαραστάσεις των ανθρώπων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μοναχικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικές νευρωνικές αντιδράσεις στον μέσο προμετωπιαίο φλοιό, μια περιοχή του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην κοινωνική κατανόηση. Συγκεκριμένα, αντιλαμβάνονται τις φιγούρες της λαϊκής κουλτούρας, όπως οι διασημότητες, με έναν τρόπο που μοιράζονται λιγότερο με την υπόλοιπη κοινωνική τους ομάδα.

Σκέψη εκτός συγχρονισμού

Η μελέτη εξέτασε επίσης τον τρόπο με τον οποίο οι μοναχικοί άνθρωποι μιλούν για πολιτιστικά θέματα. Μέσω της ανάλυσης κειμένου, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι περιγραφές τους για διασημότητες ήταν λιγότερο παρόμοιες με εκείνες των άλλων συμμετεχόντων. Αυτές οι σημασιολογικές διαφορές αντανακλούν ένα αίσθημα απόκλισης από τη συλλογική πραγματικότητα, το οποίο μπορεί να ενισχύει την ιδέα ότι οι σκέψεις τους δεν ευθυγραμμίζονται με αυτές των γύρω τους.

Οι επιπτώσεις στην κοινωνική αλληλεπίδραση

Αυτή η αποσύνδεση υπερβαίνει την απλή αντίληψη. Η χρόνια μοναξιά, που συχνά συνδέεται με προβλήματα ψυχικής υγείας όπως το άγχος ή η κατάθλιψη, συνοδεύεται από δυσκολίες στη δημιουργία ή τη διατήρηση σχέσεων. Η διαφορετική αντίληψη του κόσμου μπορεί να επιδεινώσει αυτή την κατάσταση μειώνοντας τις ευκαιρίες να μοιραστεί κανείς και να νιώσει ότι τον καταλαβαίνουν.

Προσωρινή ή χρόνια μοναξιά;

Αν και η μελέτη εστιάζει στις επιπτώσεις της χρόνιας μοναξιάς, μένει να προσδιοριστεί αν τα αποτελέσματα αυτά ισχύουν και για τα προσωρινά επεισόδια απομόνωσης. Αυτό ανοίγει το δρόμο για μελλοντικές έρευνες για την καλύτερη κατανόηση της δυναμικής μεταξύ της προσωρινής μοναξιάς και των γνωστικών της επιπτώσεων.