Έχουμε αναφερθεί με προηγούμενες ανακοινώσεις μας (11/10/2024 και 14/10/2024) στην απόφαση 1251/2024 του ΣτΕ που έχει προκαλέσει έντονη δημόσια συζήτηση. Η ΟΙΕΛΕ θεωρεί πως η συγκεκριμένη απόφαση:
1. Είναι δίκαιη
2. Επιβεβαιώνει ότι η υπηρεσία στην ιδιωτική εκπαίδευση είναι πραγματική δημόσια υπηρεσία
3. Λειτουργεί ως κώδωνας αφύπνισης για κυβέρνηση και ιδιοκτήτες. Η κυβέρνηση οφείλει να δει ότι ο Ν. 4713/2020 (γνωστός κι ως Νόμος Κεραμέως) έχει γεννήσει σοβαρότατα προβλήματα και στρεβλώσεις, με αποτέλεσμα το 40% περίπου των εκπαιδευτικών να έχει αποχωρήσει από την εργασία του μέσα σε 3 μόλις χρόνια! Οι ιδιοκτήτες πρέπει να αντιληφθούν ότι μόνο με ηθικά και οικονομικά κίνητρα και με την παροχή καλών συνθηκών εργασίας οι εκπαιδευτικοί δεν θα βλέπουν το ιδιωτικό σχολείο ως προσωρινό σταθμό στην επαγγελματική τους διαδρομή.
Σήμερα, μετά από πολλές ερωτήσεις συναδέλφων, ο νομικός μας σύμβουλος Γιώργος Μελισσάρης απαντά στο «ποιους αφορά η απόφαση και ποιοι δικαιούνται νομικής προσφυγής».
1. Εισαγωγικά:
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ, το κριτήριο της εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας αποτελεί γενικό και αντικειμενικό κριτήριο επιλογής, συνάπτεται με την ικανότητα των υποψηφίων να ασκήσουν με επιτυχία τα εκπαιδευτικά καθήκοντά τους και συνάδει με τις αρχές της ισότητας και αξιοκρατίας (Σ.τ.Ε. 527/2015 Ολομ., 3593/2008 Ολομ.).
Τούτο σημαίνει πως το ΣτΕ εκτιμά ότι η προσμέτρηση της εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας στην ιδιωτική εκπαίδευση είναι ένα θεμιτό αξιολογικό κριτήριο για την επιλογή των εκπαιδευτικών για τη δημόσια εκπαίδευση. Αυτό ταυτόχρονα σημαίνει ότι η πολιτεία δεν μπορεί να αγνοήσει πως η υπηρεσία στην ιδιωτική εκπαίδευση αποτελεί απόδειξη ικανότητας ενός εκπαιδευτικού και πως, στο πλαίσιο της ισότητας και της αξιοκρατίας, θα πρέπει να προσμετράται ως κριτήριο για το διορισμό στο δημόσιο. Δέχεται ότι η δυνατότητα των εκπαιδευτικών με προϋπηρεσία στην ιδιωτική εκπαίδευση να εντάσσονται στον Πίνακα του ΑΣΕΠ περιορίζεται αδίκως από τα ξεχωριστά κριτήρια που έθετε ο νόμος 4589/2019 (ο νόμος που προβλέπει την κατάρτιση του Πίνακα ΑΣΕΠ), δηλ. την συμπλήρωση της διετίας με πλήρες ωράριο και την απόλυση. Κρίνει πως τα κριτήρια αυτά παραβιάζουν τις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας οι οποίες διέπουν την απασχόληση στη δημόσια υπηρεσία με αποτέλεσμα να υπερακοντίζεται ο σκοπός του νόμου, δηλ. ο διορισμός στη δημόσια εκπαίδευση των πλέον άξιων και έμπειρων από τους υποψηφίους, ώστε να εκπληρώνεται η κρατική υποχρέωση προς παροχή παιδείας υψηλού επιπέδου.
Βεβαίως, η απόφαση του ΣτΕ δέχεται ότι μπορεί ο νομοθέτης να προβλέψει ευνοϊκότερο τρόπο υπολογισμού της υπηρεσίας στο δημόσιο σχολείο, όμως αναφέρει πως τούτο δεν μπορεί να οδηγήσει σε κατ’ ουσίαν παντελή παραγνώριση της προϋπηρεσίας στην ιδιωτική εκπαίδευση. Αυτό προκύπτει και από τη συνάφεια δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης (Ν. 682/77).
2. Σημαντικό σχόλιο για την απόφαση:
Το πρόβλημα που προκύπτει από την απόφαση είναι πως πρόκειται για μία κρίση η οποία τελικά δεν δίνει την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει το Υπουργείο για να είναι συμβατες οι προκηρύξεις του ΑΣΕΠ με το Σύνταγμα, αναφορικά με την προϋπηρεσία. Αν και δέχεται προβάδισμα της δημόσιας προϋπηρεσίας, εν τούτοις δεν λέει πώς πρέπει να προσμετράται τελικά η ιδιωτική προϋπηρεσία (αφού ακόμα και το λεκτικό του δεν περιέχει κατάφαση αλλά αντίθεση: είναι θεμιτό ο νομοθέτης να προκρίνει τη δημόσια προϋπηρεσία αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίζει παντελώς την προϋπηρεσία στην ιδιωτική εκπαίδευση). Τελικά μένουμε με την απορία, τι ισχύει; Και το κυριότερο, που αφορά όλες και όλους τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς. Τι θα αποφασίσει, τελικά, το Υπουργείο; Θα λάβει μια απόφαση δίκαιη και ορθολογική ή θα υποκύψει σε διάφορες συντεχνιακές πιέσεις αντί του αυτονόητου. Της επιβολής, δηλαδή, συνθηκών ομαλότητας, διαφάνειας και νομιμότητας στην ιδιωτική εκπαίδευση;
3. Τελικά, ποιους αφορά η απόφαση του ΣτΕ και ποιοι μπορούν να προχωρήσουν σε προσφυγές;
Όπως είναι εύλογο, η απόφαση αφορά άμεσα τους συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς που προσέφυγαν στο ΣτΕκαι κέρδισαν την προσφυγή. Επειδή πολλοί συνάδελφοι ρωτούν, αν αυτομάτως η απόφαση ισχύει και για όσους παραιτήθηκαν από το 2019 κι έπειτα, η απάντηση είναι «όχι».
Ποιοι, ωστόσο, μπορούν να προσφύγουν και ποιοι όχι;
❖ Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορούν να προσφύγουν κατά της συγκεκριμένης προκήρυξης (2ΓΕ/2019 ΑΣΕΠ) όσες και όσοι έχουν παραιτηθεί πριν την έκδοση της προκήρυξης (δηλ. το 2019)
❖ Επίσης, αυτοί οι οποίοι δεν συμμετείχαν στην προσβαλλόμενη προκήρυξη 2ΓΕ/2019 ΑΣΕΠ, επειδή αποτράπηκαν, γιατί θεώρησαν ότι δεν θα προσμετράτο η ιδιωτική προϋπηρεσία τους λόγω προγενέστερης παραίτησης, η άποψή μας είναι ότι δεν έχουν πιθανότητα επιτυχίας σε περίπτωση δικαστικής προσφυγής.
❖ Αυτοί οι οποίοι συμμετείχαν στην προσβαλλόμενη προκήρυξη και των οποίων δεν προσμετρήθηκε η ιδιωτική προϋπηρεσία λόγω παραίτησης και έτσι, είτε δεν διορίστηκαν, είτε δεν διορίστηκαν στην πρώτη θέση προτίμησης, είτε διορίστηκαν σε επόμενο χρονικά στάδιο, έχουν το δικαίωμα να αξιώσουν αναδρομικό διορισμό(υπό την προϋπόθεση ότι με την προσμέτρηση της ιδιωτικής προϋπηρεσίας θα κατατάσσονταν σε αντίστοιχη θέση) καθώς και καταβολή των αποδοχών τις οποίες απώλεσαν από το μη διορισμό. Για αυτό θα απαιτηθεί υποβολή αίτησης στη Δ/νση Εκπαίδευσης και στο ΑΣΕΠ σε εύλογο χρόνο από σήμερα και (λόγω της σιωπηρής απόρριψης της αίτησης αυτής), προσφυγή στο Διοικητικό Εφετείο (για τον διορισμό) και άσκηση αγωγής στο Διοικητικό Πρωτοδικείο (για τις αποδοχές).
❖ Τα ίδια ακριβώς δικαιώματα έχουν και όσοι συμμετείχαν και δεν διορίστηκαν στην αντίστοιχη προκήρυξη του 2023.
Για περαιτέρω πληροφορίες και απορίες, μπορείτε να αποτανθείτε με e-mail με τίτλο «Ερώτημα στη Νομική Υπηρεσία της ΟΙΕΛΕ σχετικά με την απόφαση του ΣτΕ»στο mail της ΟΙΕΛΕ (oieleomospondia@gmail.com)