Γιώργος Λιβάνης: «Ζήλια υπάρχει, γιατί υπάρχει καψούρα και έρωτας»
«Όσο θα υπάρχει αυτό θα περνάμε καλά. Βάζουμε τη λογική όμως να περνά από πάνω, γιατί, αν αφήνεις συνέχεια το ένστικτο και την καρδιά, κάπου θα χαθεί. Οπότε με τη συζήτηση τα καταφέρουμε.
Εγώ έκανα το πρώτο βήμα, ήμουν λίγο έντονος. Ήμασταν φίλοι και την πίεζα λίγο. μου έλεγε: ‘Ρε συ Γιώργο είμαστε φίλοι’. Δεν την στρίμωξα πουθενά, την είχα στο μπλα-μπλα. Ήμασταν φίλοι χρόνια».
Είμαι 100% χαζομπαμπάς
«Σχεδόν μόνο εγώ αλλάζω πάνες. Αλήθεια τα κάνω μόνο εγώ. Όχι ότι δε θέλει η Ανδρομάχη αλλά θέλω να το κάνω εγώ. Θέλω να χαρώ το μωρό. Όποτε λείπω πάνω από δυο μέρες τρελαίνομαι, μου λείπει η μυρωδιά του, η μυρωδιά που υπάρχει τώρα στο σπίτι.
Είναι κάτι πρωτόγνωρο, κάτι που δένεσαι συναισθηματικά πολύ, κάτι που δεν μπορείς να το καταλάβεις, αν δεν το ζήσεις. Αυτό που αλλάζει ώρα με την ώρα όταν παίρνεις το μωρό στο σπίτι είναι τρομερό.
Έχω φίλους που ήταν διαφορετικοί και μετά κόλλησαν
Έπιασα τον εαυτό μου περίπου στη 10η-11η μέρα να μην μπορώ να πάω στο γυμναστήριο. Δεν έφευγα από το σπίτι! Μπορεί να είναι κάτι που εγώ το ζω έτσι. Έχω φίλους που ήταν διαφορετικοί και μετά κόλλησαν. Είναι μόνο ωραία συναισθήματα. Συνιστώ σε όλους να το κάνουν, όταν το νιώσουν»