Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι εδώ. Ζευγάρια όλων των ηλικιών θα βγουν για να γιορτάσουν τον έρωτά τους, ανταλλάσσοντας δώρα, ποιήματα γλυκά ή βγαίνοντας ένα ρομαντικό ραντεβού.
Έχετε πάει λοιπόν σε ένα ωραίο εστιατόριο. Έρχεται ο λογαριασμός. Και μια ερώτηση αιωρείται στον αέρα: ποιος πληρώνει;
Στη δουλειά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι νέοι περνούν μεγάλο μέρος του προσωπικού τους χρόνου, τους αρέσει να δίνουν έμφαση σε ζητήματα σχετικά με την ισότητα.
Όσον αφορά τον ρομαντισμό και την ερωτοτροπία, οι νέοι – ειδικά γυναίκες και άνδρες σε ετεροφυλόφιλες σχέσεις – φαίνεται να ακολουθούν τους κανόνες που έμαθαν από τους γονείς τους.
Αρθρογράφος των New York Times έκανε ένα μικρό πείραμα και κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: οι άνδρες τείνουν να πληρώνουν το λογαριασμό περισσότερο από τις γυναίκες στα ραντεβού. Και φαίνεται να υπάρχει μια προσδοκία ότι θα έπρεπε.
Ο χορός «Paying for the First Date»
Ορισμένοι προοδευτικοί υπερασπιστές του κανόνα επικαλούνται το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων και το γεγονός ότι οι γυναίκες πληρώνουν περισσότερα για αναπαραγωγικά προϊόντα και ενδύματα από ό,τι οι άνδρες και ότι αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στην προετοιμασία για ραντεβού για να συμβιβαστούν με τους κοινωνικούς κανόνες.
Σχεδόν το 80% των ανδρών περίμεναν ότι θα πλήρωναν στο πρώτο ραντεβού, ενώ λίγο περισσότερες από τις μισές γυναίκες (55%) περίμεναν να πληρώσουν οι άνδρες
Η Kala Lundahl ζει στη Νέα Υόρκη και εργάζεται σε μια εταιρεία προσλήψεων. Συνήθως επιλέγει τα dating apps για τα ραντεβού της, με το συνολικό κόστος του ραντεβού, συνήθως για ποτά, να ανέρχεται σε περίπου 80 $. Στο πρώτο ραντεβού, η κ. Lundahl πάντα προσφέρεται να μοιραστεί τον λογαριασμό, αλλά περιμένει από τον άνδρα να πληρώσει — και αντιμετώπισε αντίσταση όταν προσφέρθηκε να πληρώσει.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι νεαροί άνδρες πλήρωναν για όλα ή τα περισσότερα από τα ραντεβού περίπου στο 90%, ενώ οι γυναίκες πλήρωναν μόνο περίπου στο 2%
Η κ. Lundahl είπε ότι αν το ραντεβού πήγαινε καλά, θα μπορούσαν να συνεχίσουν σε μια δεύτερη τοποθεσία, συνήθως σε ένα φθηνότερο μέρος όπου ήταν πιο πιθανό να πληρώσει. Σε ένα δεύτερο ραντεβού, είπε, θα ήταν πιο επίμονη να πληρώσει ολόκληρη την επιταγή ή να τη χωρίσει.
Το σκεπτικό της κας Lundahl προέρχεται από την πεποίθησή της ότι το άτομο που ζήτησε να βγουν ραντεβού – συνήθως ο άντρας – θα πρέπει να πληρώσει για το και ότι το άτομο που βγάζει περισσότερα χρήματα – επίσης συνήθως ο άντρας.
«Μερικοί τύποι δυσκολεύονται λίγο όταν προσφέρομαι να πληρώσω. Μπορώ να πω ότι δεν αισθάνονται άνετα με αυτή την ιδέα».
Ο Scott Bowen, ένας 24χρονος λογιστής στο Charlotte, είπε ότι πλήρωνε πάντα για ποτά, γεύματα και καφέδες στα ραντεβού. Συνήθως, αυτό καταλήγει στα 70 έως 100 $ ανά έξοδο. Η συζήτηση για το ποιος πληρώνει συνήθως διαρκεί ένα κλάσμα του δευτερολέπτου — από τη στιγμή που ο σερβιτόρος δίνει την επιταγή μέχρι όταν ο κύριος Bowen πλησιάζει και λέει: «Θα το αναλάβω», είπε.
Όταν ο κύριος Bowen μεγάλωνε, οι γονείς του του ξεκαθάρισαν ότι έπρεπε να πληρώσει για ραντεβού όταν έβγαινε ραντεβού. Αναγνώρισε ότι ήθελε να δει το status quo να αλλάζει ώστε να μοιράζεται ο λογαριασμός, ωστόσο είπε ότι αισθανόταν άβολα να θίξει το θέμα κατά τη διάρκεια των ραντεβού.
Ορισμένοι επικαλούνται το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων και το γεγονός ότι οι γυναίκες πληρώνουν περισσότερα για αναπαραγωγικά προϊόντα και ενδύματα από ό,τι οι άνδρες
Στα ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγάρια
Στα ΛΟΑΤΚΙ+ ζευγάρια, το ποιος πληρώνει για ραντεβού έχει λιγότερη σχέση με τους κανόνες φύλου και περισσότερο με τη δυναμική της συγκεκριμένης σχέσης .
Ο Μπρένταν Φόλεϊ, ένας κυβερνητικός υπάλληλος στην Ουάσιγκτον, είπε ότι από την εμπειρία του με άντρες, ο λογαριασμός συνήθως μοιραζόταν.
Όταν ένα άτομο πλήρωνε, ήταν συχνά ο μεγαλύτερος άνδρας ή το άτομο που θεωρούνταν ότι έβγαζε περισσότερα χρήματα. Όμως η συζήτηση για τα χρήματα στα ραντεβού δεν τον ενοχλεί.
«Πιστεύω ότι υπάρχουν πιο ειλικρινείς και απλές συζητήσεις από τον «χορό» στις straight σχέσεις», είπε ο 24χρονος κύριος Foley.
Η επίμονη παράδοση των ανδρών που πληρώνουν
Ο Shanhong Luo, καθηγητής στο κρατικό πανεπιστήμιο Fayetteville, μελετά τους παράγοντες πίσω από την έλξη μεταξύ των συντρόφων, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων που διέπουν τις σχέσεις.
Σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε το 2023 στο Psychological Reports, ο Dr. Luo και μια ομάδα ερευνητών ερεύνησαν 552 ετεροφυλόφιλους φοιτητές στο Wilmington, NC, και τους ρώτησαν αν περίμεναν ότι οι άνδρες ή οι γυναίκες θα πληρώσουν για ραντεβού – και αν αυτοί, ως άνδρας ή γυναίκα, πλήρωναν συνήθως περισσότερα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι νεαροί άνδρες πλήρωναν για όλα ή τα περισσότερα από τα ραντεβού περίπου στο 90%, ενώ οι γυναίκες πλήρωναν μόνο περίπου στο 2%. Σε ποσοστό 8% πλήρωναν ξεχωριστά. Στα επόμενα ραντεβού, οι ξεχωριστές πληρωμές ήταν πιο συνηθισμένες, αν και οι άνδρες εξακολουθούσαν να πληρώνουν τις περισσότερες φορές, ενώ οι γυναίκες σπάνια. Σχεδόν το 80% των ανδρών περίμεναν ότι θα πλήρωναν στο πρώτο ραντεβού, ενώ λίγο περισσότερες από τις μισές γυναίκες (55%) περίμεναν να πληρώσουν οι άνδρες.
Οι ψυχολόγοι κάνουν διάκριση μεταξύ δύο μορφών σεξισμού: «εχθρικός σεξισμός», που ορίζεται από πεποιθήσεις όπως οι γυναίκες είναι κατώτερες από τους άνδρες και «καλοπροαίρετος σεξισμός», που ορίζεται από πεποιθήσεις όπως το καθήκον των ανδρών να προστατεύουν τις γυναίκες. Αλλά το δεύτερο μπορεί να δώσει τη θέση του στο πρώτο.
