Ο μπακαλιάρος σε συνοδεία με την σκορδαλιά είναι οι πρωταγωνιστές στο τραπέζι της 25ης Μαρτίου για δεκάδες χρόνια πλέον.

Έχετε αναρωτηθεί όμως γιατί το συγκεκριμένο ψάρι έχει την τιμητική του την ημέρα της επετείου της Ελληνικής Επανάστασης;

Η αλήθεια είναι πως έχουν δοθεί πολλές ερμηνείες. Μία θεωρία θέλει τους Έλληνες κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, να χρησιμοποιούσαν τον μπακαλιάρο ως τροφή, καθώς ήταν ένα εύκολο και φθηνό φαγητό που μπορούσαν να παρασκευάσουν εύκολα, όπου κι αν βρίσκονταν.

Να σημειωθεί πως ο μπακαλιάρος πρωτοεμφανίστηκε στην εποχή των Βίκινγκς, καθώς ήταν ένα εμπορικό προϊόν από το 800 μ.Χ.

Στη συνέχεια οι Βάσκοι κατά την περίοδο του Μεσαίωνα ξεκίνησαν και εκείνοι το εμπόριό του, ενώ με το πάστωμά του κατάφεραν να τον διατηρούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που ήταν απαραίτητο για τα ταξίδια τους.

Μία άλλη θεωρία, θέλει το έθιμο του μπακαλιάρου με την σκορδαλιά να συνδέεται άμεσα με το κομμάτι της νηστείας, δηλαδή της Σαρακοστής.

H Εκκλησία επιτρέπει μόνο δύο φορές την κατανάλωση ψαριού, την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και την Κυριακή των Βαΐων.

Ο μπακαλιάρος, ως ψάρι, θεωρείται καθαρός σύμφωνα με τον Κανόνα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και επιτρέπεται κατά τη διάρκεια της νηστείας. Επιπλέον, η παρασκευή της σκορδαλιάς χωρίς λαδερά ή ζυμαρικά την καθιστά κατάλληλη για νηστεία.

Με εξαίρεση τα νησιά, όπου το φρέσκο ψάρι δεν ήταν ποτέ πολυτέλεια, στις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας ο παστός μπακαλιάρος εκείνες τις εποχές αποτέλεσε την εύκολη λύση, οπότε πέρασε στην παράδοση και κατά συνέπεια έγινε το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου.