Δεν εντοπίστηκε τελικά ο δημοσιογράφος κ. Ανδρέας Γιουρμετάκης όπως με ενημέρωσαν αργά χτες το απόγευμα της Κυριακής από το Α.Τ. Λάρισας..
Όχι πως θα περίμενε κανείς και κάτι διαφορετικό δηλαδή. Στη χώρα όπου οι επιθέσεις σε βάρος γυναικών, είτε πρόκειται για λεκτικές είτε σωματικές έχουνε πάρει μορφή χιονοστιβάδας, ίσως η πιο αναγνωρίσιμη δημοσιογραφική μορφή της Λάρισας κατάφερε να «εξαφανιστεί» από προσώπου γης και να διαφύγει της αυτόφωρης διαδικασίας σύλληψης, μετά από τη μήνυση που άσκησα εναντίον του, για περισσότερο από 30 ώρες.
Ίσως να παίζει ρόλο τελικά και το «κύρος» του ονόματος του κ. Γιουρμετάκη που να μην «επιτρέπει» μια τόσο εύκολη επ’ αυτοφώρο σύλληψη; ίσως γνωρίζει πως να κρύβεται πολύ καλά, ποιος ξέρει..
Με τον κύριο Γιουρμετάκη δεν είχα καμία ιδιαίτερη γνωριμία, μπορεί να είχαμε συναντηθεί στα πεταχτά μία η δύο φορές στο παρελθόν -αν δεν κάνω λάθος-, με τη τρίτη να είναι τελικά και η πιο «φαρμακερή» που λένε.
Σάββατο νωρίς το μεσημέρι ήμουνα προσκεκλημένη σε επιχειρηματικό γεύμα από τον φίλο δημοσιογράφο Κώστα Τόλη, παρουσία και άλλων διακεκριμένων συναδέλφων όπως του Χρήστου Μπεχλιβάνου, του Γιάννη Ανδρεάκη, του Πάνου Γαρουφαλιά, του Σωτήρη Πολύζου, αλλά και του Δημάρχου Λαρισαίων κ. Απόστολου Καλογιάννη και του Αντιδημάρχου κ. Παναγιώτη Νταή που προσήλθανε στο τραπέζι μετέπειτα.
Εκεί ο κ. Γιουρμετάκης κατεχόμενος από έναν ανεξήγητο εκνευρισμό απέναντί μου αν μπορώ να τον περιγράψω και σωστά, άρχισε κοιτώντας με από πάνω μέχρι κάτω μετά από λίγη ώρα και εντελώς απρόκλητα, να εκστομίζει απίθανες απειλές και εκφράσεις του τύπου «Όταν αρχίσω να γράφω εγώ για σένα, θα αναγκαστείς να φύγεις από αυτή την πόλη!» και στην έκπληκτη απάντηση μου πως δεν καταλάβαινα τι ακριβώς είναι αυτά τα οποία έλεγε, η αντααπάντηση του ήταν «που να καταλάβεις; αφού είσαι βόδι! καταλαβαίνουνε τα βόδια;»
Ίσως όμως να μην αντιλαμβάνεται ο καθένας τη βαρύτητα όλων αυτών που έχουν συμβεί.. Εδώ ο κ. Γιουρμετάκης, άγνωστος σχεδόν προς το πρόσωπο μου, προφανώς όμως ενοχλημένος από την παρουσία μιας 28 χρονης νεαρής σε ένα σημαντικό επιχειρηματικό τραπέζι, ανάμεσα σε μια παρέα δημοσιογράφων (σ.σ. η επιχειρηματίας που μας είχε προσκαλέσει δεν είχε καθίσει ακόμη), μια παρέα όπου στην ουσία η μόνη γυναίκα ήμουν εγώ, αποφάσισε πως ήταν η κατάλληλη στιγμή να απασφαλίσει εναντίον μου. Το έκανε για να με αποπάρει; Για να με υποτιμήσει στα μάτια των υπολοίπων; Ή μήπως για να με τρομοκρατήσει για κάτι που τον ενοχλεί; Άγνωστο.
Και φυσικά η βωμολοχία του κ. Γιουρμετάκη δε περιορίστηκε εκεί, αλλά συνεχίστηκε και κατά τη διάρκεια της παραγγελίας όπου όταν ρωτήθηκε από την υπάλληλο του εστιατορίου για το «πώς θα ήθελε να είναι το φιλέτο μοσχάρι» απάντησε δηκτικά «Ε βέβαια, τώρα που λέμε για βόδια με ρωτάτε γι’ αυτό» για να εισπράξει την.. πυροσβεστική απάντηση του συναδέλφου κ. Κώστα Τόλη ο οποίος προσπάθησε να αποδυναμιτίσει την κατάσταση όσο πιο καλά μπορούσε εκείνη τη στιγμή πριν ο κ. Γιουρμετάκης πιθανώς παρεκτρέπονταν και άλλο και εκτίθονταν και στην επιχειρηματία.
Καλά όλα αυτά θα μου πείτε συνέβησαν όπως συνέβησαν και εσύ τι έκανες; Τι θα μπορούσε να κάνει μια νεαρή και άπειρη δημοσιογράφος, σε μια τέτοια περίσταση; Ίσως τελικά η καλύτερη επιλογή θα ήταν να σηκωθώ να φύγω από το χώρο, ίσως και αυτό να επεδίωκε ο κ. Γιουρμετακής εξ’ αρχής. Αντ’ αυτού όμως και ενστικτωδώς αποφάσισα να μείνω και να τιμήσω την πρόσκληση του κ. Τόλη και των υπολοίπων και να διατηρήσω όσο μπορούσα την ψυχραιμία μου, ασχέτως αν απέναντι μου συνέχιζα να βλέπω για δύο ώρες έναν άνθρωπο ο οποίος με κοιτούσε με το πιο απαξιωτικό ύφος που είχα αντικρίσει ως τότε στη ζωή μου.
Φέυγοντας από το εστιατόριο όμως και αφού άρχισαν να με στοιχειώνουν τα όσα άκουσα και πως με κάνανε να νιώθω, πλέον ήμουν σίγουρη πως η μόνη μου επιλογή ήταν η κατάθεση μήνυσης προς τον κ. Γιουρμετάκη.
Θέλω να ελπίζω, ασχέτως έκβασης της υπόθεσης αυτής, τέτοια περιστατικά που αντιμετωπίζουν νέοι δημοσιογράφοι που πραγματικά αγαπάνε αυτό που κάνουν αλλά προσκρούουν σε απαξιωτικές συμπεριφορές μεγαλύτερων και «καταξιωμένων», που τελικά τους απογοητεύουν και εγκαταλείπουν το χώρο, να αρχίσουν να εκλείπουν. Ίσως βέβαια να είμαι μικρή και ονειροπόλα..
Υ.Γ. Για να μή νομίζει όμως κανείς πως είμαι η μόνη που έχει αναγκαστεί να σηκώσει ανάστημα στον συγκεκριμένο κύριο, ανακάλυψα μετά και τη βροχή τηλεφωνημάτων συμπαράστασης που έχω δεχθεί σήμερα, πως έχει αναφερθεί και στο παρελθόν και σε άλλες γυναίκες δημοσίως, με όχι και τόσο ..κολακευτικά λόγια.
Στην κυρία Ηρώ Διώτη τ. βουλευτή του Σύριζα
στην κα. Αγγέλα Βαγενά
Ελευθερία Τζανακούλη
Δημοσιογράφος – Πολιτικός Επιστήμονας – MSc Π.Φ.Υ
